Zachęcam do lektury mojego pierwszego artykułu naukowego w „Przeglądzie Komunikacyjnym” nr 6-7-8/2020, związanego tematyką z moimi zainteresowaniami oraz obowiązkami zawodowymi.
W artykule przedstawiam problem zanieczyszczenia powietrza w polskich miastach na przykładzie Krakowa. Skupiam się na jednym z działań naprawczych podejmowanych przez miasto – bezpłatnych przejazdach autobusami i tramwajami w czasie smogu. Przedstawiam zmiany w podejściu miasta do tej usługi od 2015 roku oraz konsekwencje dla miejskiego budżetu. Następnie rozważam skuteczność bezpłatnego transportu zbiorowego w przyciąganiu nowych pasażerów. Przytaczam przykład Nysy, która wprowadziła takie uprawnienie dla kierowców samochodów osobowych, ale trzy lata później się z niego wycofała. W kolejnym kroku analizuję stężenie zanieczyszczeń powietrza w dniach przed i po wprowadzeniu bezpłatnej komunikacji miejskiej w sezonie grzewczym 2018/2019. Pod uwagę biorę pył zawieszony PM10, tlenki azotu i tlenek węgla. Nie stwierdzam istnienia stałej zależności zmian wartości stężenia tych zanieczyszczeń w powietrzu względem odpłatności (lub nie) transportu zbiorowego. Nie jest uzasadniona także potrzeba ewentualnej zmiany parametrów od których zależałoby uruchomienie bezpłatnej komunikacji miejskiej. Na zakończenie podkreślam konieczność zarówno dalszych starań władz centralnych i samorządowych na rzecz poprawy jakości powietrza, jak i kolejnych badań nad źródłami zanieczyszczeń oraz efektywnością podejmowanych działań.
